Այո՛, ցավոք, աշխարհի գրված-չգրված անխախտ օրենքներից մեկն այն է, որ հաշվի են նստում ուժի և քանակի հետ:

1920 թվականի հոկտեմբերի 30-ին, երեկոյան ժամը 9-ին թուրքական զորքերը առանց կրակոցի մուտք գործեցին ամնատչելի Կարսի բերդ-ամրոց։

Լավ ա, որ գոնե էս տխուր ու վհատ օրերին թեկուզ քիչ, բայց մեկ-մեկ էլ լավ բաներ են կատարվում։

Աւանդութիւնը սերունդներու ու անոնց միջոցով փոխանցուած ժառանգութիւն է, որ կ՛ընդգրկէ անձին, ընտանիքին, հաւաքականութեան եւ ազգին իւրայատուկ միտքը, կեցուածքը, վարուելակերպն ու, տակաւին, ընկերային եւ կրօնական սովորութիւնները: Աւանդութիւնը այս իմաստով կը դառնայ ապրող կեանք` ներառելով մարդուն, հաւաքականութեան եւ ազգին ամբողջական մշակոյթի գիտակցութիւնը:

Աշխարհում հարուստ պետություններ շատ կան: Կան նաև հարուստ անհատներ։ Հրեաները, օրինակ, իրենց գոյության սկզբից մինչև այսօր նպատակաուղղված կուտակել են իրենց ձեռքում ահռելի գումարներ և փողով լուծել իրենց ազգային խնդիրները`ձեռք բերեցին տարածք, որ դարձավ հայրենիք ու պետություն, միջազգային քաղաքական ասպարեզում դարձան հիմնական խաղացողներից մեկը` հաճախ`ստվերային:

Աննա Այվազյանը ծնունդով Վրաստանի Ախալցխայի Նորշեն գյուղից է, ավարտել է Ակսել Բակունցի անվան ուսումնարանը, ապա Երևանի Մանկավարժական ինստիտուտի պատմա-բանասիրական ֆակուլտետը։ Ամուսնացել է արցախցի երիտասարդի հետ և տեղափոխվել է Արցախ։ Արցախյան առաջին ազատագրական պատերազմի տարիներին նա Արցախում էր։ Նրա աշխատանքային գործունեությունը կապված է կրթության ու մշակույթի, ապա նաև բանակաշինության հետ․ աշխատել է Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակում, ծառայել է ՀՀ ՊՆ-ում, ունի փոխգնդապետի կոչում։

Շարունակում եմ հին ու նոր տարին իր ավարտով ու սկզբով ներառած ծովային շրջագայության պատմություններս։

Շարունակում եմ հին ու նոր տարին իր ավարտով ու սկզբով ներառած ծովային շրջագայության պատմություններս։ Քաթարից հետո այսօր հերթը Բահրեյնինն է՝ մի զարմանահրաշ երկիր, որը սկզբից ոչ թե առանձնապես, այլ ընդհանրապես չտպավորեց, սակայն վերջում ներկայացավ որպես մի այլ կարգի ապշեցուցիչ հեքիաթ։ Եվ այսպես՝

Մի ուրվական է շրջում երկրով և դա ամենևին էլ շեքսպիրյան Համլետի մոլագար երևակայության արդյունքը չէ։

Տխուր, բայց ո՛չ հուսահատական ... Ջահել եմ եղել... Է՜հ... Տխուր եմ: Շա՜տ տխուր եմ: Ինձ թվում է` երբեք այսքան տխուր չեմ եղել: